پادکست : نگاهی به داستان تولد پادکست و ماهیت آن
پادکست : نگاهی به داستان تولد پادکست و ماهیت آن

پادکست پلتفرمی رسانه ای است که بهواسطه ی ظهور اینترنت متولد
و در چند سال اخیر با استقبال چشمگیری رو به رو شده است. podcast چیست و چگونه شکل گرفته است ؟
پادکست
پادکست واژه ای است که این روزها بیش از پیش آن را می شنویم.
برنامه های مخصوص podcast امروزه در گوشیهای هوشمند بسیاری از کاربران اینترنت جای گرفتند
و بسیاری از تولید کنندگان و سرویس های انتشار محتوا نیز بهسمت پادکست رفتند.
شاید بتوان بهعنوان بارزترین مثال از اسپاتیفای اسم برد که بیشتر بهعنوان پلتفرم پخش موسیقی شناخته می شود؛
اما در چند ماه اخیر، محبوب ترین سرویس استریم موسیقی جهان سرمایهگذاریهای گستردهای در حوزهی podcast کرده است؛
به طوری که بعد از تصاحب انکر بهعنوان پلتفرم انتشار و گیملت مدیا بهعنوان یکی از شناخته شده ترین
تولید کنندگان podcast در جهان، بودجهای بیش از ۵۰۰ میلیون دلار برای تبدیلشدن به بازیگر اول این حوزه اختصاص داده است .
podcast چیست؟
اسم پادکست اولین بار توسط بن همرزلی در مقالهی انقلاب شنیداری روزنامهی گاردین در سال ۲۰۰۴ از ترکیب iPod (ابزار پخش دیجیتال)
و Broadcast (پخش رادیویی) مطرح شد. پادکست یک روش ارائهی محتوای صوتی -یا حتی تصویری- اینترنتی است که کاربران میتوانند
آن را از اینترنت دانلود کرده و بشنوند. در واقع یکجور رادیوی اینترنتی است
که میشود آن را بر روی پخشکنندههای موسیقی دیجیتال، تلفن همراه یا کامپیوتر گوش کرد.
پادکست با رادیو چه فرقی میکند؟
من جواب دقیقی برای این سؤال بلد نیستم و تا حالا هم برای هیچ رادیویی کار نکردهام.
چیزهایی که دربارهی رادیو مینویسم برداشت من است از خواندهها و شنیدههای پراکنده.
پادکست on demand است
یک فرق پادکست با رادیو همان فرقی است که نتفلیکس با شبکههای تلویزیونی قدیمی دارد؛
پادکست برای زندگی امروز طراحی شده و هر وقتی که مخاطب بخواهد برایش پخش میشود.
بر خلاف رادیو که شما باید برنامهی روزانهتان را تنظیم کنید تا در ساعت مقرر بتوانید
یک بار برنامهی مطلوبتان را بشنوید، پادکست خودش را در احتیار شما میگذارد تا هر وقت و هر چند بار که خواستید، بشنویدش.
تفاوت مهم دیگر بین پادکست و برنامهی رادیویی این است که هم در فرمت و هم در زبان چهارچوب، پادکست انعطافپذیرتر از رادیو است .
شکل podcast آزادتر از رادیو است
در رادیو اگر وقت برنامهی شما ۲۵ دقیقه است شما باید برای ۲۵ دقیقه برنامه درست کنید.
نه یک دقیقه کمتر و نه یک دقیقه بیشتر. این محدودیت خیلی وقتها به ضرر کیفیت است .
چون تولید کننده مجبور میشود در برنامه آب ببندد یا اینکه قبل از این که حق مطلب ادا شود،
تمامش کند. اما در podcast از این محدودیتها ندارید. شما تقریباً آزادید هر اپیزود را هر چقدر لازم دارید طول بدهید.
یکی از پادکستهای محبوب من اپیزودهای شش ساعته دارد. نکتهی مهم اینجا البته نه طول اپیزود، بلکه آزادی تولیدکننده است .
زبان پادکست از رادیو آزادتر است
رادیو معمولاً یک رسانهی سنگین و سازمانمند است با دستورالعملها و آییننامههای داخلی و خارجی. فرقی نمیکند
که صدای جمهوری اسلامی باشد یا رادیو فردا. حتماً مجموعهای از پروتکلها هست
که برنامهساز رادیویی موظف است رعایتشان کند. اما podcast فارغ از این ماجراست.
رابطهی پادکست و رادیو بیشباهت به رابطهی وبلاگ و روزنامه نیست.
این آزادی در زبان و بیان به نظر من در حال حاضر جذابترین نکتهی پادکست فارسی است .
پادکست : نگاهی به داستان تولد پادکست و ماهیت آن